Apollon

Apollo, yay, müzik ve kehanet ile ilişkili büyük bir Yunan tanrısıydı.Gençliğin ve güzelliğin simgesi, yaşam ve şifa kaynağı, sanatların hamisi ve güneşin kendisi kadar parlak ve güçlü olan Apollo, tartışmasız tüm tanrıların en sevileniydi.Tüm Yunan dini tapınaklarının en ünlüleri arasında yer alan Delphi ve Delos'ta ona tapıldı.

Zeus ve Leto'nun oğlu ve Artemis'in ikiz kardeşi Apollo, Delos adasında doğdu (Hesiod'un Theogony'sinde altın bir kılıç tutuyor).Zeus'un karısı Hera'dan intikam almaktan korkan annesi, bulabileceği en güvenli sığınak olarak çorak Delos'u seçmişti.İlk ambrosia tadında, hemen bebekten erkeğe dönüştüğü söylendi.Apollon'a daha sonra Olimpos Dağı'nın usta zanaatkarı Hephaestus tarafından yapılan yayı verildi.

Diğer büyük tanrılarda olduğu gibi, Apollon'un da birçok çocuğu vardı; belki de en ünlüleri Orpheus (babasının müzik becerilerini miras alan ve lir veya kithara ile virtüöz haline gelen), Asklepios (şifa ve tıp bilgisini verdiği kişi) ve MÖ 5. yüzyıl trajedisi Euripides'e göre, kahraman İyon.

Mitolojide

Apollo, Homer'in İlyada'daki Truva Savaşı'ndaki hesabında önemli bir kahramandır.Truvalılar tarafında ise özel olarak Truva kahramanları Hector, Aeneas ve Glaukos'a yardım eder, ilahi müdahalesiyle birden fazla kez hayatlarını kurtarır.Achaeans'a veba getirdi, tüm Truva ordusunu (Zeus'un korkunç kalkanını tutarak) Yunan kamplarının savunma duvarlarını yok eden bir saldırıda yönetti ve aynı zamanda Paris'in okunu Aşil'in topuğuna yönlendirmekten ve görünüşte öldürenleri öldürmekten sorumluydu. yenilmez Yunan kahramanı. Apollo en sık Homer ve Hesiod tarafından 'uzaktan atıcı', 'uzaktan işçi', 'orduların tetikçisi' ve 'Phoebus Apollo' olarak tanımlanır.

Apollon genellikle tanrıların babası Zeus'un sadık oğlu rolündeydi ve (kendi babası Kronos'u deviren Zeus'un aksine) hiçbir zaman konumunu gasp etmeye çalışmadı.Zeus, Asclepius'u bir faniyi hayata döndürmek için olağanüstü tıbbi becerilerini kullandıktan sonra öldürdüğünde, ikili ciddi bir şekilde düştü.Apollon intikam almak için Zeus'un yıldırımlarını yapan tek gözlü devler olan Tepegöz'ü öldürdü.Ceza olarak, Apollo bir yılını Therae'li Admetus'un mütevazı hizmetinde kralın koyunlarını güderek geçirmek zorunda kaldı.

Apollon lirini haberci tanrı olan haylaz üvey kardeşi Hermes'ten almıştır.Daha bebekken Hermes, Apollo'nun kutsal sığır sürüsünü çalmış ve izlerini takip etmeyi zorlaştırmak için toynaklarını zekice ters çevirmişti.Hermes'in haksız kazançlarını elinde tutmasına izin verildi, ancak Apollo'ya bir kaplumbağa kabuğu kullanarak icat ettiği lirini verdikten sonra.

Apollon'un veba ve ilahi cezanın getiricisi olarak karanlık yüzü, en ünlü olarak, Niobe'nin altı (ya da bazı hesaplarda yedi) oğlunun çocuk doğurma kapasitesinin Leto'nunkinden daha büyük olduğuyla övünmesinin cezası olarak kızkardeşi Artemis ile birlikte acımasız katili olduğu zaman görülür.Apollo'nun gazabının bir başka talihsiz kurbanı, akılsızca müzikal olarak tanrıdan daha yetenekli olduğunu iddia eden satir Marsyas'tı.İkilinin bir rekabeti vardı ve İlham Perileri, Apollon'un gerçekten de daha iyi müzisyen olduğuna karar verdi.Apollo daha sonra ölümlü küstahlığı için canlı canlı derisini yüzdürdü ve derisini bir çam ağacına çiviledi.Öykü, Apollon'un lirinin uygar ve düzenli müziği ile Marsyas'ın flütünün daha çılgın, daha kaotik müziği arasındaki (en azından Yunan kulaklarına göre) rekabet için ilginç bir metafordur.Apollo, bu kez pastoral tanrı Pan'a karşı bir başka müzik yarışmasını kazandı ve Kral Midas tarafından galip gelen Apollo, böylece Yunan dünyasında tartışmasız müzik ustası oldu.Tanrının Marsyas ve Pan'ı yenilgiye uğratması, sırasıyla Yunanların Phrygia ve Arcadia'yı fethini yansıtıyor olabilir.

Dernkler

Geleneksel olarak tanrıyla ilişkilendirilen nesneler şunları içerir:

• gümüş bir yay - bir okçu olarak kahramanlığının simgesi.
• bir kithara (veya lir) - bir kaplumbağanın kabuğundan yapılmış,bu, Apollon'un müzikteki yeteneğinin ve dokuz İlham perisinin korosundaki liderliğinin simgesiydi.
• bir defne dalı - Apollo'nun onu aşkla takip etmesinden sonra, babası nehir tanrısı Phineus'u onu bir defne ağacına dönüştürmeye yönlendiren Daphne'nin kaderinin simgesi.
• omphalos - Apollo'nun dünyanın göbeği olarak Delphi'deki tapınağının sembolü.
• bir palmiye ağacı - Leto'nun oğlunu doğururken tuttuğu ağaç.

Apollo çok sevilen bir tanrıydı ve bu büyük olasılıkla müzik, şiir, arınma, şifa ve tıp gibi insanlık durumunun birçok olumlu yönü ile olan ilişkisinden kaynaklanıyordu.Tanrı ayrıca her şeyde ılımlılıkla ilişkilendirildi.Okları, yıkım getirebilseler de, lehlerine zarar gelmesini de önleyebilirdi.Kötülüğü Yunan evlerinden uzak tutmak için bir strateji, Apollo Agyieus'un bir sütununu dikmek ve daha büyük bir ölçekte Apollo Propylaios, şehir kapılarını korumaktı.

Apollo, genç erkeklerin (ephebes) tam bir sivil topluluğa girip savaşçı olduklarında gerçekleştirdiği inisiyasyon ayinlerini denetledi.Bu süreçteki ritüeller, saç kesme ve tanrıya sunmanın yanı sıra atletik ve dövüş meydan okumalarını içeriyordu.Tanrı sıklıkla güneş (Phoebus Apollo olarak) ve güneş tanrısı Helios ile ilişkilendirilir, ancak modern bilim adamları çoğunlukla Apollo ve Helios arasındaki bağlantının MÖ 5. yüzyıldan daha geriye gitmediği konusunda hemfikirdir.Apollo, esas olarak bir şifa tanrısı olarak kabul edildiğinde Romalılara ilham vermeye devam etti.Octavianus, geleceğin imparatoru Augustus (MÖ 27 - MS 14), ünlü olarak tanrıyı hamisi olarak kabul etti ve hatta Actium'da Apollon'a bir tapınak adadı.Ilımlılık tanrısı yararlı bir birliktelikti ve Octavianus'un hayır duasıyla savunulan aşırılık tanrısı Dionysos'un tam tersiydi. 1 düşman, Mark Antony.

Kutsal Siteler

Tapınaklar, Yunan dünyasında, özellikle Delos ve Rodos adalarında ve Ptoion ve Claros'ta Apollon onuruna inşa edildi.Apollo'ya adanmış bir zamanların büyük tapınaklarının bazı kalıntılarına sahip olan yerler arasında, yedi Dor sütununun bir izlenim bıraktığı Korint'te (M.Ö. bir zamanlar etkileyici yapı, tapınağı Yunan dünyasının dördüncü büyük tapınağı olan Didyma'da (MÖ 4. yüzyıl) ve yine Türkiye'de (MS 2. yüzyıl) şık sütunlu cephesinin bir köşesinin restore edildiği Side'de.

Apollo'nun Yunanlılar arasındaki en doğrudan varlığı, kehanet güçleri için danışılan ve Yunan dünyasında en önemlisi olan Delphi'deki kehanetinde kendini gösterdi.Efsaneye göre Apollon, babası Zeus'un niyetini insanlığa açıklamak için yılan (veya ejderha) Python'u öldürdüğü yerde kehaneti yarattı.Panhelenik Pythian oyunları, bu ilahi yaratığın ölümünü anmak için bölgede başlatıldı.Bu oyunlarda galip gelenlere ödül olarak tripod ve defne çelengi verildi.Delphi'de çeşitli şehirler tarafından inşa edilen 30 hazine, Küçük Asya gibi daha geniş Yunan dünyasında tanrının ve tapınağın popülaritesini göstermektedir.

Delphi kahini MÖ 8. yüzyılda - sadece yazın açılması zor olmasına rağmen - zaten iyi ziyaret edilmişti ve rahibelerinin bazen şifreli beyanları hafife alınmamıştı, çoğu zaman yasaların nasıl uygulanacağına veya bir dış savaş başlatılmalıdır.Bazen kahinin sorulara verdiği yanıtlar o kadar belirsizdi ki, bölgedeki rahipler (bir ücret karşılığında) onlara daha fazla netlik vermeyi teklif etti.Tarihçi B. Graziosi'nin özetlediği gibi,

Hacılar genellikle Apollo'nun yanıtlarını düşünmeye devam etti ve eve döndüklerinde daha fazla uzmana danıştı.Bu uzun istişare ve yorumlama sürecinden sonra,doğru yorum bazen ancak ilgili olaylar gerçekleştikten sonra ortaya çıkmış olsa bile.Apollo'nun vahiyleri genellikle altıgen şiir dizelerinde kristalleşti ve her zaman doğru bulundu.(21)

Sanatta Temsil

Apollon, antik Yunan sanatının tüm medyasında sıklıkla, çoğunlukla güzel, sakalsız bir genç olarak görünür.Kithara veya lir, bronz bir tripod (Delphi'deki kehaneti anlamına gelir), bir geyik (sık sık Herkül ile savaşır) ve bir yay ve sadak ile kolayca tanımlanır.Ayrıca, zaman zaman aslanlar veya kuğular tarafından çekilen bir arabaya binerken tasvir edilmiştir.

Antik Yunan sanatında Apollon'un belki de en ünlü temsili, Olympia'daki Zeus Tapınağı'nın batı alınlığının merkezine hakim olan heykeldir (MÖ 460).Burada, görkemli bir pozla, Peirithoos'un düğününde Lapithler ve Centaurlar arasındaki savaşa düzen ve mantık getiriyor.Apollo'nun yakışıklı bir genç kılığında, bu sefer uzun bukleleri olan bir başka güzel örneği, Pire'deki bir cenaze anıtından alınan MS 2. yüzyıldan kalma bir mermer kabartmadır.Apollon'un başı sıklıkla Yunan sikkelerinde, özellikle de Sicilya'daki MÖ 5. yüzyıl Catane'nin (Catania) gümüş tetradrahmilerinde ve Makedon II. Philip'in (MÖ 359-356) altın staterlerinde görülür.

Romalı heykeltıraşlar da Apollon'a ve tanrının ünlü bir mermer heykeline düşkündü, şimdi Roma'daki Vatikan Müzeleri'nde bulunan Apollo Belvedere, Leochares tarafından MÖ 4. yüzyıla ait bronz bir heykelin 2. yüzyıldan kalma bir kopyası.Etrüskler bile oradaydı, belki de pişmiş topraktaki en ünlü heykellerinden biri, bir zamanlar bir tapınağın çatısında duran ve Aplu olarak bilinen tanrının uzun boylu bir figürü olan Veii'nin Apollon'u (MÖ 6. yüzyılın sonları) idi. .