Ακούστε αυτό το άρθρο 
Στην ελληνική μυθολογία, ο Τιτάνας Προμηθέας είχε τη φήμη ενός έξυπνου απατεώνα και ως γνωστόν έδωσε στο ανθρώπινο γένος το δώρο της φωτιάς και την ικανότητα της μεταλλοτεχνίας, πράξη για την οποία τιμωρήθηκε από τον Δία, ο οποίος φρόντισε καθημερινά ένας αετός να τρώει το συκώτι του Τιτάνα καθώς ήταν αβοήθητος αλυσοδεμένος σε έναν βράχο.
Ο Προμηθέας (που σημαίνει "Προνοητικός") ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της μάχης μεταξύ των Τιτάνων και των θεών του Ολύμπου, την οποία οδήγησε ο Δίας για να αποκτήσουν τον έλεγχο των ουρανών, ένας αγώνας που λέγεται ότι διήρκεσε δέκα χρόνια. Ο Προμηθέας, ωστόσο, άλλαξε στρατόπεδο και υποστήριξε τους νικητές Ολύμπιους όταν οι Τιτάνες δεν ακολούθησαν τη συμβουλή του να χρησιμοποιήσουν τεχνάσματα στη μάχη.
Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου, ο πατέρας του Προμηθέα ήταν ο Ιαπετός, η μητέρα του ήταν η Κλυμένη (ή Θέμις σε άλλες εκδοχές) και τα αδέλφια του ήταν οι συμπολίτες του Τιτάνες Επιμηθέας (Μετάνοια ή Οπισθοδρόμηση), Μενοίτιος και Άτλας. Ένας από τους γιους του Προμηθέα ήταν ο Δευκαλίων, αντίστοιχος του Νώε, ο οποίος επέζησε από μια μεγάλη πλημμύρα πλέοντας σε ένα μεγάλο μπαούλο για εννέα ημέρες και νύχτες και ο οποίος, μαζί με τη σύζυγό του Πύρρα, έγινε ο ιδρυτής του ανθρώπινου γένους.
Σε ορισμένες παραδόσεις για τη δημιουργία της ανθρωπότητας, ο Προμηθέας έφτιαξε τον πρώτο άνθρωπο από πηλό, ενώ σε άλλες, οι θεοί δημιούργησαν όλα τα πλάσματα στη Γη και ο Επιμηθέας και ο Προμηθέας ανέλαβαν το καθήκον να τα προικίσουν με δώρα ώστε να επιβιώσουν και να ευημερήσουν. Ο Επιμηθέας μοίρασε απλόχερα δώρα όπως γούνα και φτερά, αλλά όταν έφτασε στον άνθρωπο, του είχαν τελειώσει τα δώρα.
Το Έγκλημα του Προμηθέα
Ο Προμηθέας, λυπημένος για την αδύναμη και γυμνή κατάσταση του ανθρώπου, εισέβαλε στο εργαστήριο του Ήφαιστου και της Αθηνάς στον Όλυμπο και έκλεψε τη φωτιά και, κρύβοντάς την σε ένα κούφιο κοτσάνι μάραθου, έδωσε στον άνθρωπο το πολύτιμο δώρο που θα τον βοηθούσε στον αγώνα της ζωής. Ο Τιτάνας δίδαξε επίσης στον άνθρωπο πώς να χρησιμοποιεί το δώρο του και έτσι άρχισε η δεξιότητα της μεταλλοτεχνίας- ο ίδιος συνδέθηκε επίσης με την επιστήμη και τον πολιτισμό.
Σε μια ελαφρώς διαφορετική εκδοχή της ιστορίας, η ανθρωπότητα είχε ήδη τη φωτιά και όταν ο Προμηθέας προσπάθησε να ξεγελάσει τον Δία και να φάει κόκαλα και λίπος αντί για το καλύτερο κρέας κατά τη διάρκεια ενός γεύματος στον Όλυμπο, ο Δίας, θυμωμένος, πήρε τη φωτιά, ώστε ο άνθρωπος να τρώει το κρέας του ωμό. Ο Προμηθέας έκλεψε τότε τη φωτιά, όπως στην εναλλακτική εκδοχή. Αυτό εξηγούσε επίσης γιατί, στις θυσίες ζώων, οι Έλληνες αφιέρωναν πάντα τα κόκαλα και το λίπος στους θεούς και έτρωγαν οι ίδιοι το κρέας.
Η Τιμωρία του Προμηθέα
Ο Δίας εξοργίστηκε με την κλοπή της φωτιάς από τον Προμηθέα και έτσι επέβαλε στον Τιτάνα μια αιώνια τιμωρία, στέλνοντάς τον μακριά στα ανατολικά, ίσως στον Καύκασο. Εκεί ο Προμηθέας αλυσοδέθηκε σε έναν βράχο (ή στύλο) και ο Δίας έστειλε έναν αετό να φάει το αθάνατο συκώτι του Τιτάνα. Ακόμα χειρότερα, το συκώτι ξαναφύτρωνε κάθε νύχτα και ο αετός επέστρεφε κάθε μέρα για να βασανίζει διαρκώς τον Προμηθέα. Μόνο μετά από πολλά χρόνια, ευτυχώς για τον ευεργέτη του ανθρώπου, ο ήρωας Ηρακλής, όταν περνώντας μια μέρα κατά τη διάρκεια των περίφημων άθλων του, σκότωσε τον αετό με ένα από τα βέλη του. Στα Έργα & Ημέρες του Έλληνα ποιητή Ησίοδου μας λένε ότι ο Δίας τιμώρησε τον άνθρωπο για τη λήψη της φωτιάς δίνοντας εντολή στον Ήφαιστο να δημιουργήσει από πηλό την πρώτη γυναίκα, την Πανδώρα, μέσω της οποίας όλες οι αρνητικές πτυχές της ζωής θα έπλητταν το ανθρώπινο γένος - μόχθος, αρρώστια, πόλεμος και θάνατος - και θα χώριζε οριστικά την ανθρωπότητα από τους θεούς.
Ο Προμηθέας λατρευόταν στην Αθήνα, ιδίως από τους αγγειοπλάστες (οι οποίοι, φυσικά, χρειάζονταν φωτιά στους κλιβάνους τους) και γινόταν ετήσιος λαμπαδηδρομία προς τιμήν του θεού. Ο Προμηθέας εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ελληνική τέχνη σε ένα ελεφαντόδοντο του 7ου αιώνα π.Χ. από τη Σπάρτη και σε ελληνική κεραμική από το 600 π.Χ. περίπου, συνήθως τιμωρούμενος. Ο μύθος του Προμηθέα και η τρομερή τιμωρία του από τον Δία ήταν το θέμα του τραγικού ποιητή Αισχύλου " Προμηθέας Δεσμώτης".
